Superstars; sport verbroedert

 

 

Wieringerwaard in ban van sportieve uitdaging

 

Sport verbroedert. Sport verbindt ook. Of het nu gaat om een bezoek in het stadion van je favoriete club  met allemaal fangenoten, gek van AZ, Feyenoord of Ajax. Of om een gezamenlijke sportactiviteit in teamverband om de eer van Wieringerwaard. Er ontstaat een band, die jarenlang heel hecht kan zijn.

We gaan terug naar eind jaren zeventig. Wieringerwaard raakte in de ban van het hardlopen, kanovaren, biljarten, autobandtrekken, bankspringen, korfbalgooien, doelschieten en een fietsrondje rond de kerk. Teams bestaande uit vier mannen en twee vrouwen bestreden elkaar op bijna leven en dood om de eer. De strijd om de titel supersportploeg van het jaar, de beste supersportman en -vrouw. Niet zo maar een weekendje, nee de strijd duurde wekenlang. De Olympische Spelen van Wieringerwaard. Met openings- en sluitingsceremonie.

Het fenomeen superstars ontstond vooral in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Supersterren uit diverse takken van sport gingen met elkaar de competitie aan in allerlei sportieve onderdelen. Succes verzekerd. Miljoenen zaten gekluisterd voor de buis om te kijken naar de prestaties van bekende sporters, meestal aan het eind van hun carrière. Ard Schenk nam in 1974 deel aan een dergelijk evenement in Florida. De AVRO zond Superstars uit, een spelshow met bekende sporters. Ruud ter Weijden – ja ja, wie kent hem nog? – gaf het commentaar. Er was ook een sportprogramma rondom de Europese superstars, die elkaar  bestreden  in sporten die zij normaal gesproken nooit hadden beoefend.

Sport in de polder

Wieringerwaard volgde. Oké, niet op tv, maar gewoon in de polder. Met daverend succes. Het begon allemaal in 1978. Nee, het begon eerder,  in 1977, met de organisatie. Verschillende namen komen in beeld wie nu echt het initiatief nam. Klaas Prins, voorzitter van de handbal, Henk Swart, Gert Kouseband….. Jan Hubert van de sportraad, Jan Vreeswijk. Uiteindelijk werd een commissie benoemd namens de Stichting Sportraad, de organisator, met Henk Swart, Zeeman en Prins. Er werden tijdwaarnemers en juryleden  benoemd. De data werden gepland, zo ook de onderdelen en de openingsceremonie werd voorbereid. Ja, want als Wieringerwaard iets gaat doen, dan moet het ook goed gebeuren. De burgemeester – in dit geval Leo Hartman – en de muziekvereniging (lees: drumbandfanfare) werkten uiteraard mee.

Op zaterdagavond 20 mei was het zover. Op het voetbalveld van Wieringerwaard presenteerden de 14 deelnemende ploegen zich. Voorafgegaan door de drum fanfare kwamen de ploegen en coach  het veld op. De burgemeester hield zijn toespraak, de trommels roffelden en even later begonnen de eerste onderdelen: 400 meter hardlopen, 110 meter horden en 6 x 100 meter estafette. Het programma ging elke week door, tot en met zaterdagavond 1 juli, waarna het feest in het Wapen losbarstte.

Ploeg Zander

Herinneringen aan die tijd zijn nog altijd springlevend.  Zeker bij de ploeg van sponsor Klaas Zander, bestaande uit coach Cees Sanders, Jan Breed, Gerrit de Gier, Hans Glas, Cees Bakker, Atie Eenshuistra en Ria Gutker. De ploegleden lieten elkaar niet meer los en na het laatste superstarevenement, in 1982, bleven de ploegmaats, coach en sponsor Klaas Zander, de bakker, elkaar opzoeken in jaarlijkse reünies. Tot op de dag van vandaag. En dat de band zo groot zou zijn, had niemand kunnen bevroeden. Zeker Jan Breed en Ria Gutker niet, die elkaar zo leuk vonden dat hun vriendschap veranderde in liefde en uiteindelijk in een huwelijk.

Maar er waren ook andere ploegen. Laten we die niet vergeten.  Want er namen zelfs hele gezinnen aan het Wieringerwaardse spektakel deel, zoals Piet en Iet van Zoonen met zoon Arie en dochter Petra. Maar vergeet ook niet de ploeg van Olympia met onder andere Leo van Roozelaar, Klazien Korevaar. Of de ploeg van Kouseband, met onder andere  Jan Kouseband en Joke van Bruggen. Of die van het Wapen, met Annie Dekker, Gon Mol en Piet Breed. In totaal 14 ploegen, met 14 sponsors, die de kleding regelden. De ploegen en deelnemers zijn nog één keertje in dit verhaal aan de vergetelheid ontrukt. De namen volgen even verderop.

Het fanatisme was groot, de sportiviteit vierde hoogtij en de deuren van de kroegen in het dorp stonden wagenwijd open. Wieringerwaard, hoe klein ook, in al zijn grootsheid.

Na het laatste onderdeel, het fietsen, kon de eindbalans worden opgemaakt. De ploeg van bakker Zander was de beste en Gerrit de Gier was de superstar. Bij de vrouwen was Joke Verbruggen de nummer één. Een echte superstarster! De beker en prijzen werden tijdens de feestavond uitgereikt door de voorzitter van de Sportraad, Jan Vreeswijk.

Hoe ging het in de jaren daarna?

Nog vier keer

De Superstarwedstrijden werden na 1978 nog vier keer gehouden. Na het laatste evenement verdween geleidelijk aan het animo. Geen Superstars meer. Maar eerst 1979.  Veertien onderdelen, waar alle deelnemers verplicht aan moesten meedoen, zo staat in het reglement.  Vijftien ploegen, 90 deelnemers en weer de bekende namen, zoals Jan Dijkshoorn, Ton Hoogeveen, Ed Stevens, Edo Bijpost, Peter Wonder, Ria Gutker, Gerrit de Gier en nog meer dan tachtig anderen. De opening was weer groots met de fanfare, burgemeester Hartman en met de openingswoorden van Vreeswijk als voorzitter van de sportraad. . En opnieuw sloeg de ploeg van Zander ongenadig toe. Weer eerste, en de superstars waren Piet Verhagen en Ria Gutker.

Het laatste Superstars-evenement was in 1982. Met nog een akkefietje tijdens een laatste bijzonder onderdeel: de coaches gingen skilopen. Dat was natuurlijk vragen om moeilijkheden, maar die waren misschien ook wel gewenst. Jan Broekhuizen, de coach van Nuyens Gewasbescherming, ging meteen vlak. Twee coaches van andere ploegen stonden op zijn ski’s, zodat Jan geen meter vooruit kwam. Dan het laatste niet onbelangrijke feit: de Wiba Bandenhandel was de beste ploeg, Ria Gutker weer de sterkste bij de vrouwen en Peter Wonder bij de mannen.

Het jeugdteam, met staand vlnr Ron, Harrie, Wouter, Ed, op hun knieën coach Iet en sponsor Cees. Liggend Gea en Petra.

Nog even iets over het jeugdteam. In 1981 en 1982 deed ook een jeugdteam mee. De leden wilden al eerder meedoen, maar ja, die minimum leeftijd….je moest wel zestien jaar oud zijn. In 1981 mochten ze eindelijk van start, met sponsor Cees Borst en de jonge meiden Gea Soepboer, Inge van de Wurff en Petra van Zoonen en de jongens Marco Doets, Ed Hoep, Wouter Bremer en Harrie Luik. De coach, jawel, de altijd jeugdige Iet van Zoonen.

Zaterdag 26 juni 1982 was het definitief voorbij. Het was op die avond de laatste prijsuitreiking van vijf mooie jaren Superstars. De herinneringen blijven echter levend. Het wachten is op een nieuwe sportieve uitdaging in Wieringerwaard. Of die er ooit komt, wie zal het zeggen.

Dan de eerste 14 ploegen, die in 1978 de strijd met elkaar aangingen:

Ploeg 1: coach: A. Verkerke. Deelnemers: G. Bijpost, H. Goudemond, W. Bruin, J. Hink, Gina Goudemond, Ank van de Wardt. Sponsor: Nieuwe Ster Kolhorn
Ploeg 2: coach: H. Stempher. Deelnemers: G. Aikema, J. Groot, R. Kel, G. Mooy, Roelie Vermaning, Joke Woudenberg. Sponsor: H. Stempher.
Ploeg 3: coach M. Boukes. Deelnemers: W. Scheer, C. de Graf, H. Hoogeveen, B. Hylkema, Ina Hoogeveen, Dixy van Schaik. Sponsor: D. Vries.
Ploeg 4: coach: Jb. Kaan. Deelnemers: K. Stammes, Leo van Rozelaar, J. Smit, K. de Koning, Trijnie Plaisier, Klazien Korevaar. Sponsor: Gymver. Olympia.
Ploeg 5: coach: R. de Boer. Deelnemers: W. Stuurman, P. Verhage, J. van Dorp, G. Boerman, Lenny Piekhaar, Jenny Russer. Sponsor: Bandenhandel Wiba.
Ploeg 6: Coach H. Slikker. Deelnemers: B. Komduur, P. Jaski, J. van Dorp, H. van Woerkom, Annie Kager, Marry Plaisier. Sponsor: C. Borst.
Ploeg 7: Coach: J. Oostindiër. Deelnemers: J. Schenk, R. Hylpkema, B. Borst, N. Spaans, Henriët Keyzer, Riny de Block. Sponsor: Autobedrijf Van Zoolingen.
Ploeg 8: Coach: K. Sanders. Deelnemers: Gerrit de Goer, Hans Glas, Jan Breed, Cees Bakker, Ria Gutker, Atie Eenhuistra. Spnosor: Bakkerij K. Zander.
Ploeg 9: Coach: R. van Dompselaar. Deelnemers: K. van Bruggte, P. van Zoonen, A. van Zoonen, J. Kouseband, Marijke Middelbeek, Joke van Bruggten. Sponsor: Fa. Kouseband.
Ploeg 10: Coach: J. Andriessen. Deelnemers: J. Pit, P. Breed, H. Mol, H. van Lemmeren, Gon Mol, Annie Dekker. Sponsor: R. Kalverboer.
Ploeg 11: Coach: K. Prins. Deelnemers: P. Woudenberg, F. Slijkhuis, P. Meyer, M. van Oosten, Anniue Pruim, Ank van de Hoek. Sponsor: W. Pruim.
Ploeg 12: coach: Mevrouw Snel. Deelnemers: J. Blaauw, T. de Kruijff, A. Snel, H. van de Wardt, Nel Goudsblom, Marjan van Bruggen. Sponsor: Rabobank.
Ploeg 13: coach H. Boerema. Deelnemers: K. Kok, T. VOs, T. Hogeveen, A.v.d. HIam, Amanda Mak, Dineke Kok. Sponsor: Brivo Kolhorn.
Ploeg 14: coach: J. Vriesman. Deelnemers: H. Prins, B. Wonder, K. Anker, E. Stevens, Gerda Cavaal, Henny van Dompselaar. Sponsor: F. Honing.

Jury en tijdwaarnemers: W. Hoogeveen, G. Kouseband, W.v.d. Hoek, P. Visser, G. van Dijk, L. Mak, W. van Schaik, K. Schenk, J. Kaal res., W. Gersonides (C. Borst, T. de Zoete, Stroeve, J, Mootselaar).

Iemand nog vergeten?…….

 

Bronnen:

Archieven Familie Breed

Schager Weekblad

 

Het fotoalbum

Een tip: bekijk die beeldschermvullend. Klik op het ‘toggle fullscreen’ symbooltje en beleef nog even hoe het vroeger was.

 

 

7 reacties:

  1. Wat een leuk verhaal Karel. Het zijn voor ons hele dierbare herinneringen.

  2. Wederom een prachtig verhaal, niet zolang geleden maar toch een stukje geschiedenis wat velen zich nog zullen herinneren. Als je de namen van de deelnemers en organisatie leest kom ik vele bekenden tegen die helaas niet meer onder ons zijn.

  3. Cathrien. Onwijs leuk allemaal herinneringen. Drie huwelijken in onze ploeg door Hans Glas voltrokken heel bijzonder…

  4. Wat een mooie tijd was dat, en wat deed de ploeg van Sander het goed heel trots op deze mannen en vrouwen
    Prachtige herinneringen, mooi verhaal Karel

  5. Weer een mooi verhaal Karel. Ik heb er goede herinneringen aan. Mooie tijd!

  6. Wat en leuk verhaal. Het was een hele leuke tijd en wij als ploeg hebben daar met veel plezier aan meegedaan. Als de dag erop zat gingen wij altijd gelijk naar huis zodat Adrie, mijn man, onder toeziend oog van de jury, alle uitslagen in de computer kon verwerken. Als dat gedaan was dan snel naar “Het Wapen” waar iedereen zat te wachten op de uitslag. Heel gezellig allemaal. Ik heb nog een videoband van de Superstars.

  7. Atie Eenshuistra

    Leuk verhaal, met prachtige herinneringen! Was een geweldige tijd!
    En het unieke is dat we nog steeds als ploeg regelmatig bij elkaar komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Nieuwsbrief