Evert Bijpost…een Godsgeschenk voor de kroegbazen
Een stukje tekst uit de Schager Courant. ,,In het donkerbruine café De Zeven Groene Boomen in het rustieke dorpje Binnenwijzend lijkt oorlog te zijn uitgebroken. De ruiten trillen in hun sponningen, in het voorcafe klinkt een niet aflatend hels kabaal. Alsof twee regimenten elkaar met mitrailleurvuur bestoken. Op de deur een dienstmededeling: Crazy Eef, discopiraat ….’’
Crazy Eef, drummer uit Wieringerwaard. Zijn echte naam is Evert Bijpost. Eef, voor de Wieringerwaarders. Neerlands enige disco-drummer. Dit verhaal gaat over een bijzondere man, die met zijn drumstel en speakers in Nederland ongeëvenaard was. Goed voor volle cafézalen, een godsgeschenk voor de kroegbazen, die handen te kort kwamen om de glazen te vullen uit de vaten bier die ergens onder de bar stonden.
Evert is al een tijdje niet meer onder ons. Maar zijn naam blijft altijd in de polder voortleven. Eef Bijpost, Crazy Eef, kroegbaas in Nieuwesluis, drummer, vader, grootvader, overgrootvader. Geliefd door velen, een man met vele verhalen en een bijzonder leven, ’s nacht in het café de klanten vermakend met zijn optredens, overdag al dan niet werkend op de bouwsteigers. Want geld moest op de plank komen.
Laten we teruggaan naar zijn verleden. Eef werd geboren op 30 januari 1924 in Wieringerwaard. Na zijn lagere schooltijd moest hij al snel aan het werk, als boerenknecht op het land. Maar zijn vingers jeukten en ongetwijfeld roffelde hij toen al met zijn jongenshanden op tafels en stoelleuningen, want in 1939, op 15-jarige leeftijd, begon zijn drumcarrière. Niet op een eigen drumstel, want Eef vertelde zelf in een interview dat hij zijn eerste drumstel kocht door in de oorlog bij een dorsbedrijf tarwe te pikken en die te verkopen. Voor negentig gulden en hij hield er ook een tientje aan over.
Eef Bijpost vertelde in één van zijn interviews hoe zijn liefde voor het drummen ontstond:
,,Mijn vader en moeder gingen veel uit. Ik was de 12e van het gezin en moest altijd mee. Te klein om thuis te blijven. Toen al had ik op feestjes altijd alleen maar oog voor de drummer’’. Kort samengevat, drummen was voor hem als kind al zijn lust en leven.
De Vrolijke Vinken
Bevrijdingsoptocht in Nieuwesluis. Voorop onder andere Eef Bijpost en Jan Woudenberg.
In het begin van de oorlog trad Eef al op met een accordeonist en even later speelde hij in een bandje met de naam de Vrolijke Vinken, zo vertelde hij in een interview met de Schager Courant aan de verslaggever. Dat was slechts kort, want ook Evert moest er aan geloven: werken in Hannover, het was de Arbeitseinsatz in de oorlog.
Terug in Wieringerwaard, na de oorlog, speelde hij nog even in de Hevandia Band, daarna volgde de periode met de Mockin’Birds. Eef was in 1949 medeoprichter van deze band, die met onder andere Jan Woudenberg furore maakte in de Noordkop. Evert drumde en werkte, want spelen in een bandje was niet zijn hoofdberoep, alhoewel het weinig scheelde.
Henny Veling
Had Evert ook nog een normaal gezinsleven? Voor het beantwoorden van die vraag gaan we eerst even naar het jaar 1946.
Evert Bijpost was in de kroegen niet te houden. En hier begon ook zijn lovestory. Hij trouwde in 1946 met een vrouw, die hem volledig steunde, hoe anders heeft zij het kunnen volhouden. Eef was in de weekenden nooit thuis. Henderkien Veling, zeg maar Henny, was vier jaar jonger dan Eef en kwam hem tegen in de kroeg, waar hij de zaal plat speelde. ,, Ik ging met een hele groep meiden uit Wieringen naar café de Boer in de polder. Als BKC thuis voetbalde zat het na de wedstrijd stampvol en dan speelde Eef’’, vertelde Henny eens. Het klikte tussen de twee en op 20 september 1946 trouwden zij. Eef en Henny kregen zes kinderen, van wie er drie uiteindelijk ook in de muziek terecht kwamen: Ed, Jitze en Ronaldo. Ed en Jitze achter het drumstel, Ronaldo vooral als zanger. Ze kregen de muziek zo ongeveer met de paplepel ingegoten.
Drumstokjes
Terug naar Eef, de drummer. Crazy Eef. De verhalen over hem zijn talrijk. Zijn gegoochel met de drumstokjes waren befaamd. Niet omdat hij ze altijd in de lucht gooide en weer opving, welnee, meestal kwamen die stokjes ergens op het podium terecht. Maar succes had hij er wel mee. Eef regelde alles zelf. Een platenspeler was essentieel, want hij drumde met de platen mee, die hij zelf uitzocht. En de muziek kon van alles zijn, van Status Quo tot Nederlandstalige smartlapzangers als Vader Abraham. Eef wist verdraaid goed wat hij moest draaien om de mensen gek te krijgen. Verder vier luidsprekerboxen en een drumstel én een eigen busje waarmee hij alles vervoerde. De Crazy Eefbus.
Eef gaf zich volledig. Hij wist heel goed wat de kroegbazen nodig hadden. Publiek, sfeer, gekdoenerij en geweldige drumsolo’s. Het bier vloeide rijkelijk en Eef drumde en drumde. Hij gunde zich amper een pauze, hield zich op de been met koffie, die later op de avond werd vervangen door bier. Evert ging urenlang door, tot in de late uurtjes, om uiteindelijk uitgeput van het podium te moeten worden geholpen. Kletsnat, soms dronken of totaal ‘out’.
De klanten zijn de baas
Zijn volgende uitspraken typeerden Eef: ,,De harddraverij in Schagen. Ik trad op in café Spoorzicht. Dat ligt een beetje buiten het centrum. Ik begon om vier uur ’s middags te drummen. Na een poosje liep de kroeg vol en dan moet je bezig blijven, anders ben je de klanten kwijt. Een kwartier pauze is er dan niet bij. Al met al heb ik tien uur op het biljart zitten drummen, maar de kroeg zat vol en dan wordt er verdiend. De klanten brengen het geld binnen en zij zijn je baas uiteindelijk’’.
Dit gebeurde regelmatig. Eef gaf zich volledig en drumde zich letterlijk in het zweet. Hij wist waarvoor hij het deed. Immers, het geld kwam binnen en dat was nodig om gezin draaiende te houden. Eef was ongeschoold, werkte in de bouw als de kermissen met de feesten voorbij waren en als het seizoen weer aanbrak, stond hij er weer. Maar daarnaast was er ook nog het café in Nieuwesluis, café De Toekomst. Een huisje tegenover het haventje, niet groot, maar met een tapperijtje, tafels, stoelen en het drumstel, waar Eef zich bekwaamde in zijn act.
Twintig jaar stond Eef achter de tap, van de jaren vijftig tot en met de jaren zeventig, totdat de kroeg noodgedwongen uiteindelijk dicht ging. Eef had al jaren eerder geen vergunning meer gekregen om het café open te houden. In de kelder bouwde hij een illegale kroeg, die helaas ook grote bekendheid kreeg bij de Haagse onderwereld, die Nieuwesluis ontdekte als een prima plek voor pooiers en hoeren. Niet overigens in het café zelf. De criminelen dronken graag een biertje, waren verder niet lastig en Eef had hoe dan ook in het weekend flinke inkomsten, want de omzet was goed.
Het café had voor Eef echter geen toekomst. Het gezin vertrok naar de nieuwbouw in Wieringerwaard. Dichtbij de velden van VV Wieringerwaard, slechts gescheiden door de ‘Crazy Eefsteeg’.
Memorabel
Nog een paar memorabele momenten in het tijdperk Crazy Eef.
Als eerste zijn tv-optreden in ‘Wie ben ik’, het populaire tv-programma in de jaren negentig. De opnames waren op 28 november 1993, de uitzending op Oudejaarsavond. Evert moest in het programma van RTL4 een drumsolo weggeven als aanwijzing voor de zes bekende Nederlanders die aan het programma meededen. Eef was toen al bijna zeventig jaar oud. Zijn drumsolo zou een aanwijzing moeten zijn voor de deelnemers om wie het ging (Ringo Starr van The Beatles). Zijn optreden was een dermate groot succes dat Ron Brandsteder – met Andre van Duin één van de twee spelleiders – na afloop Eef vroeg ook in zijn eigen show op te treden. Het moge duidelijk zijn dat ook nu de drumstokjes de lucht invlogen…
Een ander memorabel moment was het moment waarop Evert Bijpost tijdens de jaarlijkse prijzenuitreiking van het organisatiebureau Henk Geels in Uitgeest begin 1994 onder toeziend oog van 3000 aanwezigen de Showbiz Eretrofee ontving omdat Eef 55 jaar als drummer in het artiestenvak werkzaam was. Hij was niet de enige. George Baker, Sugar Lee Hooper, Shannah en Gijs Staverman ontvingen die avond ook eretrofees. Het gebaar van Henk Geels, die zijn bureau in Wieringerwaard had, deed recht aan de grote rol die Crazy Eef speelde in de uitgaansgelegenheden in niet alleen de Noordkop, maar ook daarbuiten.
En als laatste: het gouden huwelijksfeest op 20 september 1996. De bloemen van de burgemeester, de zes kinderen, tien kleinkinderen en twee achterkleinkinderen die getuige waren van de gouden band tussen Eef en Henny.
Crazy Eef, een unieke man
Evert Bijpost 30 januari 1924 – 15 februari 2006 †
Henny Bijpost-Veling 5 januari 1928 – 1 februari 2003 †
Bronnen:
Familiearchief Bijpost
Schager Courant
Wieringer Nieuws
Polderbode
Nieuwesluis, een tentoonstelling
Dank voor het artikel over Eef. Misschien een wat late reactie maar ik wil er nog iets aan toevoegen. Mijn vader, Rens de Vries, had een hoveniersbedrijfje aan de Noord Zijperweg 32. (1949-1956) Later overgenomen door Stevens. Dat huis is afgebroken maar dat terzijde. Eef Bijpost was een deel van die periode knecht bij mijn vader. Belangrijkste reden was dat Eef een auto (Adler) had; mijn vader had geen rijbewijs (en geen geld) maar wel veel opdrachten voor de her-aanleg van siertuinen in de Wieringermeer, na de 2e drooglegging. In plaats van met de bakfiets werd het nu een stuk efficiënter om in de Wieringermeer te werken. Desondanks is het bedrijfje van mijn vader failliet gegaan en is hij in loondienst gegaan bij een villa in Bloemendaal.