Eerst Apollo, nu het Zangkoor
O mijn kleine polder
You are getting older
Je bent ons domein
Je bent slecht te berijen
Wegen lijken hier wel van kasseien..
Dit waren de eerste regels van het refrein op muziek van Abba, One of Us, dat het gelegenheidskoor ‘De Twee Wegen’ in 1985 uitvoerde tijdens de festiviteiten van het 375-jarig bestaan van de polder. Peter Wonder had wonderen verricht door een prachtige tekst te produceren. Luidkeels werd het refrein meegezongen door de feestvierders op de tweede avond van de feestdagen. Zingen verbindt. Meer dan ooit werd dat op die avond in de feesttent duidelijk. Vijftig polderbewoners zongen vol overgave het feestlied. De verbinding was er, de saamhorigheid bracht hen bij elkaar en de geboorte van het Zangkoor Wieringerwaard was kort daarna een feit.
Meester van Ham
Wieringerwaard heeft iets met muziek. Nog steeds. Dat begon ver in de vorige eeuw. Nee, nog eerder zelfs want ‘Zangvereeniging Apollo’ gaf in 1895, op woensdagavond 6 februari van dat jaar, haar eerste concert in zaal Boon, beter gezegd het Wapen van Wieringerwaard. De recensie in de Schager Courant was positief: ,,Het heeft bewezen hoeveel dilettanten bij ernstigen wil en volhardende studie vermogen’’. De sopraansolo kreeg alle lof, de tenorpartij was echter weer uitermate zwak. Maar ja, je kunt ook niet alles hebben.
Het waren vooral de dames die zich in het Apollo-koor manifesteerden. De mannen waren in de minderheid. Desalniettemin, het zangkoor had haar bestaansrecht bewezen en Apollo bleef tot in de jaren vijftig van de 20e eeuw de Wieringerwaarders verbinden. Twee dirigenten speelden een belangrijke rol bij Apollo: hoofdonderwijzer Stadt en meester Van Ham. Jan van Ham, die 46 jaar was verbonden aan de school aan de Noord-Zijperweg en 32 jaar als dirigent van de Zangvereniging Apollo. Van Ham volgde in 1923 Stadt op als dirigent, die in 1922 overleed. De populaire meester Van Ham bleef jarenlang aan het koor verbonden, tot 1956.
Maar er waren er meer die hadden ontdekt dat zingen gezond is. Goed voor lijf en leden, goed voor je longen en ook nog voor je hart- en vaatstelsel. Het is maar dat je het weet. Wieringerwaard kende ook nog de ‘Arbeiders Zangvereeniging WAZ’ onder leiding van J. Kos. Ouderenkoor Zanglust bestond ook, en tegenwoordig heb je het Seniorenkoor én Zangkoor Wieringerwaard.
Wie denkt dat alleen Wieringerwaard iets bijzonders had met koren, vergeet het maar. Nederland telt tienduizend geregistreerde koren en drieduizend ‘wilde’ koren. Totaal meer dan een miljoen zanglustige mannen en vrouwen, jong en oud, die wekelijks onder leiding van een dirigent de mooiste en populairste songs ten gehore brengen. Of de klassieke koorwerken. Want ja, die mogen nooit worden vergeten.
Oprichting
Terug weer naar 1985. Het jaar van de oprichting van Zangkoor Wieringerwaard. Ook een jubileumjaar, want de polderbewoners gingen het feesten niet uit de weg. Het 375-jarig bestaan van de polder werd groots, over vier dagen gespreid, in september gevierd. Een wijkenfeest, optredens van Shoreline, Drukwerk, George Baker Selection en Togo de accordeonvereniging. Verder een taptoe, wielerronde, AVRO’s discoshow, stuntrijden, trekkervaardigheidswedstrijd en een veeshow. Ongetwijfeld was dat niet alles, maar in het feestelijk verlichte en versierde dorp was het nooit genoeg. Maar het Wijkenfeest sloeg wel alles met als hoogtepunt het optreden van het polderkoor van de Twee Wegen, dat werd geflankeerd door pauwenveren met kleuren die terugkwamen in de kleding van de koorleden. Het refrein werd staande meegezonden.
Is het gek dat dit optreden een vervolg kreeg? Op 25 november 1985 werd het zangkoor opgericht. Laten we even de namen van het oprichtingsbestuur noemen: voorzitter was Ina Kaan, vicevoorzitter Iet van Zoonen, secretaris Rem Koster, penningmeester Ben Kaan en muziekcommissaris Diet Maes.
Het koor werd in eerste instantie geleid door Bram Hofstede uit Wieringerwerf met Karel Kok achter de piano. Al vrij snel werd Hofstede opgevolgd door Jaap Baltus uit Breezand.
Marco Bakker
Zangkoor Wieringerwaard kreeg vleugels. Er waren in de jaren negentig optredens met het Vocaal Ensemble uit Naarden en in Heerhugowaard met Marco Bakker. Maar, zoals met veel verenigingen, zijn er ups en downs. Soms nam het ledental toe, soms bleef de animo ondermaats. Maar altijd werd er elke dinsdagavond geoefend. Eerst in het Rusthuis, later in het Wapen van Wieringerwaard en nu in De Oude School, onder leiding van verschillende dirigenten en piano-begeleiders. Een paar namen die aan de vergetelheid worden ontrukt: Cees Arends, Jaap Baltus, Arie Groen, Laura Rodenhuis en met pianisten als Karel Kok, Jaap Zomerdijk en Martine van Ham.
Zangkoor Wieringerwaard vierde in 2010 het 25-jarig bestaan, alhoewel het jubileumconcert in 2011, op zondag 29 mei met harpiste Colette Nierop en het Saxofoonkwartet Saxy-Q, plaatsvond. En nog altijd is het koor springlevend met dirigente Gaby de Goede en pianist Dirk Laan als begeleider. Maar mannen in het koor? Een tikkie weinig. Maar zo was dat altijd. De mannen waren en zijn in de minderheid. Ach, de wonderen zijn de polder nog niet uit, dus het kan zo maar veranderen. Misschien is er over dertien jaar wel een Wieringerwaards Mannenkoor. Opgericht in 2035. Tijdens de viering van het 425-jarig bestaan van de polder en het gouden jubileum van het huidige Zangkoor…..
Bronnen:
Schager Courant
Archief Zangkoor Wieringerwaard
J.T. Bremer – Wieringerwaard 1610-2010
Geweldig deze artikelen. Ik lees ze met grote belangstelling
Dank u wel voor deze fijne reactie!
Misschien nog leuk om te vermelden dat Peter Wonder de tekst heeft geschreven van het polderlied.