Wieringerwaard in beweging

NOS-verslaggever Jan Stekelenburg probeert een reactie te ontlokken aan Cees Pool in de Elfstedentocht van 1985. Even later viel Cees. Weg klassering.

Sport en Wieringerwaard gaan hand in hand. Dat was al zo in het verre verleden, bijvoorbeeld met de oprichting van gymnastiekvereniging Wieringerwaard eind 19e eeuw.En In 1920 werd een voetbalvereniging opgericht omdat een stel jongens zo graag een eigen club wilde hebben. Er kwam een zwembad omdat zwemmen zo goed is voor onze gezondheid en het Witte Kruis het zwembad initieerde eind jaren dertig.
En uit die liefde voor het bewegen, voor de sportieve uitdaging, het verleggen van grenzen begonnen jonge mannen en vrouwen uit de Wieringerwaardse polder uit te blinken in de sport.

De ouders waren het harde werken op de boerderij gewend; hun kinderen namen de genen over van hun vaders en moeders en ontdekten het plezier van het sporten. Klaas Schenk, en zijn kinderen Ard en Mieke kregen voor (Klaas) en na de oorlog (Ard en Mieke) nationale bekendheid. Die verhalen zijn geschreven en geplaatst in de Roodbroek. Geen verhaal over Ard. Die man is van een buitenaardse orde. Een grootheid in het schaatsen.

Een jonge Inge Pool met haar eerste prijs.

Wie door oude krantenartikelen bladert, komt nog veel meer verhalen over succesvolle Wieringerwaarders tegen. Wie herinnert zich nog Inge Pool, de zo succesvolle triatlete uit de jaren negentig? Ze behoorde tot de beste triatletes van Nederland met onder meer een tweede plaats tijdens het NK in Almere in 1992 in een tijd waar verreweg de meeste Nederlanders niet aan kunnen tippen. Haar vader Cees Pool nam deel aan de Elfstedentocht van 1986, viel voor de ogen van de tv-camera’s nadat hij eerst door NOS-verslaggever Jan Stekelenburg was geïnterviewd en kwam vervolgens twee minuten te laat binnen.
Bert Kaan was als marathonschaatser ook één van de betere in Nederland en startte in de A-competitie, waar alleen de sterksten van Nederland in uitkomen. In de uitslagen van de wegatletiek was ook regelmatig de naam van Joke van Bruggen terug te vinden. Zij behoorde tot de beste atletes op de weg in onze provincie.
De Wieringerwaarders herinneren zich ongetwijfeld ook de naam Van Onna. Wilma van Onna woonde aan de Noord Zijperweg en ontwikkelde zich tot één van de allerbeste atletes van Nederland in de jaren negentig. Met name in de VS kreeg Wilma bekendheid. In Nederland grossierde zij in nationale titels. Nu is Wilma al jaren samen met haar man eigenaar van een hardloopzaak in Rotterdam en ja, ze traint nog bijna elke dag. De liefde voor de loopsport, zo heet dat.

Bart de Gier

Bart de Gier, eens proftennisser.

Gerrit en Vennie de Gier. Die namen zijn welbekend in Wieringerwaard. Maar weten we nog dat hun zoon Bart uitblonk op de tennisbanen van Nederland? En zelfs proftennisser werd? Bart wilde niet leren, alleen maar tennissen, zo luidde de kop in de Volkskrant. Vader Gerrit steunde zijn zoon in alles, maar dat was ook niet zo vreemd. Gerrit was zelf ook altijd bezeten geweest van uitdagingen in de sport. Wie herinnert zich niet de werelduurrecordpogingen biljarten in het Wapen van Wieringerwaard?

Jos van Dorp. Nog een naam die bekendheid geniet in sportminnend Wieringerwaard. Allround sportman, triatleet, wielrenner, hardloper. En een andere sporttopper, opgediept uit de krantenleggers: Hans Baltus, de hardfietsende politieman. Hij fietste als recreant zo hard, dat hij een vaste kracht werd in nationale politieteams.
Niet onvermeld mag Leen Leijnse blijven, die op 47-jarige leeftijd nog zijn debuut maakte in de wegracerij tijdens de TT van Assen. Voor hem kwam toen een droom uit. Hij had al uitgeblonken in de motorcross en was expert in de trialwedstrijden. Maar ook op de weg nog racen? Hij kreeg die kans in het bijprogramma van de grote TT-races. Voor 100.000 man publiek over het circuit razen. Het was een droommoment voor Leen.

Vergeten we nog Wieringerwaarders? Ongetwijfeld. Maar Ton Hoogeveen moet zeker ook nog worden genoemd. Terug naar 1985, de Holland Triathlon Almere. Ton eindigde als 337e in 12 uur en 58 minuten. De verslaggever van het Noordhollands Dagblad en dus ook voor de Schager Courant deed verslag. Hij zag en sprak wel met de toppers, maar niet met Ton, de Wieringerwaarder, dus nu toch maar even goed maken op deze website.
Wieringerwaard is sportminded. We zijn de grote evenementen nog lang niet vergeten. De Superstars, het kwartje triathlon, de schaatswedstrijden, de Ard Schenk tijdrit, die nog altijd wordt gehouden. De cyclecrosswedstrijden. En tot slot: de 300 kilometer rond het IJsselmeer. Gert Jan van der Stoop, Alex Buning, Teun Wonder, Piet Meyer, Fons de Block, Jaap Kaan, Ton Hoogeveen en Kees Balder voltooiden op hun racefietsen de tocht rond het IJsselmeer.

Zo maar een handvol herinneringen aan het sportieve verleden van Wieringerwaard. Waar een dorp groot in kan zijn.